aslında yorgunluktan geberiyorum ama bu haberi sizinle hemen şu anda paylaşmazsam çatlarım... bu akşam 16:30 itibariyle hala oldum :) minnacık elleri pembiş yanakları cin gibi gözleriyle dünyaya geldi bebeğimiz... kendisi çook cool... ağlamanın erkekliğe bok sürdürmek olduğunu şimdiden biliyor olmalı ki şu saate kadar henüz ağlamadı bilee :) sürekli annesini söğürmekle meşgul :) bu sebepten 2 gündür annemlerde ikamet ediyordum. dün gece 3 buçuk saatlik bi uykunun ardından sabah hastaneye gittik ve akşam üzeri teşrif etti bizim küçük adam :)
yani başta çok garip gelmesine rağmen. onu kucağıma aldığımda "evet yaa bu küçük insanın halasıyım ben" hissini yaşadım...
yalnız bütün o sancılar ve işlemler esnasında bizimkilerin yanında olduğumdan, acayp tırstım :S doğumhanenin kapısında döktüğüm gözyaşının haddi hesabı yok... bizim kurbağacık doğunca mutluluktan ağladım evet... fakat doğurmak zor zanaat arkadaş :) zor olmasına zor da o nasıl güzel bir koku nasıl güzel bir ağız burun.. tarif edilemez...
2 gündür uğramadığım evime geldim. bu gece dinlenip yarın sabah tekrardan yola koyulacağım kurbağacıkı görmeden duramamki şimdi... çok yorgun ama çok mutluyum... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder