30 uma merdiven dayadım ama hala 20 lik dişlerim çıkmaya çaba gösteriyor... gerçeklerle karşılaşması için ne yapmam lazım.. bu ayın 27 sinde 28 yaşıma gireceğimi onlara uygun bir dille nasıl anlatabilirim... bu onlar için büyük bir yıkım olur mu ? hayata küsüp çürüyüp giderler mi ? hepsi bir kenara, çektiğim acılar son bulur mu ?
tahmin edersiniz ki güne pek iyi başlamadım... bir yandan ağzımın en dip köşesinde oluşmuş bir yumru yüzünden esnemek bile işkence haline gelirken, bir yandan da daha dünyaya ayılamadan sevgili köpeğimizin tuvalet ve evi ayırt edemediğini görmek.. şuan kendimi bir korku filminin içinde bir türlü gelişemeyen olayların başlangıcındaki o sıkıcı gerici sahnede gibi hissediyorum.. çünkü saat 11:45 olmasına rağmen dışarıda kasvetli bir hava ve fonda şiddetli gök gürültüsü var...
oysa benim bugün yapacaklarım listemde çamaşır yıkamak vardı :( böhüü...
neyseki sevindirici olan bir şey var ki o da bu akşam yine çekirdek aile hayatımıza geri dönüş yapıyor olmamız... köpecikle bu akşam vedalaşıyoruz.. o sahiplerinin yanına gidiyor.. bizde sıcak yuvamıza :)
2 yorum:
evet o dişler sonsuza kadar cıkamıyor malesef her sene bir girişimde bulunup devam da seneye devrediliyor seneye bu zamnlada görüşmek üzerde dercesine:D:D
işte o anlarda ağzımın içine bi silah dayamak istiyorum... :S
Yorum Gönder