5 Ağustos 2010 Perşembe

birkaç gündür kötü günler çeçiriorum.. buhrandamıyım neyim... ağlama eşliğinde yemek, ağlama eşliğinde televizyon, ağlama eşliğinde ev işleri... aslında tam olarak sebebini bilmiorum bu yüzden herşeye bağlıorum... bir yandan özgürlüğüm kısıtlanmış gibi hissediyorum... köpeğimizi evde yalnız bırakamıorum haliyle bende eve hapsolmuş durumdayım... sadece onu tuvalete çıkardığım zamanlar hava alıorum biras, o da özgürce deil.. sanki tasma bana takılmış gibi hissetmeye başladım... beraber gezmek istediğimizde tek gidebildiğimiz yer parklar oluyor... birde köpek ve hayvan sevmeyen insanların itici bakışlarına maruz kalmak, heran birinden bir laf işitecek duygusuyla dolaşmak... köpek bakmak zor zanaat sayın okuyucular.. bunlar sadece  bir kısmı, temizliği bakımı sorumluluğu da yanında... şartlar ve yaşanılan alanlar uygun olmadıkça köpek sahibi olmayın derim ben... birde vicdan azabı çekmeyin sonra...

Hiç yorum yok: