8 Aralık 2010 Çarşamba

durun vurmayın...:P


çevremdeki hamile insan popülasyonu çığ gibi büyümekte, abimin eşinden sonra en yakın arkadaşımda hamile ! :) sevinçli haberi ben ankaradayken verdi.. "hadi gözün aydın hala'dan sonra teyze'de oluyorsun" dedi... o yetmedi benide hamile adaylarından biri yaptı, çünkü tam da o aradığında şiddetli baş dönmesi yüzünden eczaneye tansiyonumu ölçtürmeye gidiyordum... 

hayır hamile deilim tabiki... ama hala, teyze olma yolunda tam gaz ilerliyorum... :) yılın teyzesi, halası seçilmessem darılırım... kimse bu kadar ünvana böyle kısa sürede sahip olamaz çünkü... yakında başka haberleride almak ümidiyle beklemedeyim... :) daha çevrede hamile olmaya aday bi yığın yeni evli çift var... 

bu gün abimlere gittim.. artık bebek hazırlıkları başladıda bitiyor.. bebeğin karyolasını bir ikea çalışanı edasıyla gayet profesyonelce kurma girişimim başarıyla sonuçlandı... :D bu işinde üstesinde geldim.. hala olmak için tüm engelleri aştım tamam artık hazırım herkes doğursun start !!! :D

bebeğin aramıza katılmasına 2 hafta kadar kaldı.. giderken ona ciciler aldım... yalnız alırken anne olmaya hazır olmadığımı anladım.. alacağım bi bebe kıyafeti için tüm mağazayı seferber ettikten sonra.... bunun yakası dar öteki çok kalın,  diğerinin rengi kötü, şunu kumaşı dandik periyodik cetvel gibi bir mevsim cetveli çıkardım mağazada... 0-3 ay arası kıyafeti 3 aylıkken giyeceği dönemin hava sıcaklığı, alacağım kıyafetin kumaş yapısıyla ters düşmemeli.. 

giyeceği ay bölü kumaşın içindeki pamuk yüzdesi karekök eşittir hava sıcaklığı

√giyeceği ay /kumaşın pamuk% √= hava sıcaklığı

sonuç güzeldi ama ben beğendim.... hatta sadece ben değil aldığım şeyi herkes çok beğenmiş olmalıki mağazda bir tane kalmıştı... tüm kriterlerimede uyması bingo oldu... mağazadan ayrılırken satış temsilcisi, zavallı kurbanıma, "hoşçakal, görüşürüz" diyerek daha işkencemin son bulmadığının sinyallerinide verdim... o da anlamış olmalıki acı acı gülümsedi :D

hala olmak bana nedense çok afilli gelmişti ilk duyduğumda... "ya hani abla falan olsam ben" diye küçük emrahımsı bir bakış attım ama yemediler.... ya teyzede bi derecede sanki hala olunca 5 yaş birden çöktüm ben, çizgi film izlemeyi bıraktım, çikolatadan vazgeçtim, şekeri eve sokmaz oldum, hatta annemin evinde kalan biricik dostum kocaman oyuncak palyaçom hüsmenime bile pas vermez oldum... hatta hüsmenle hala olma haberini aldıktan kısa bir süre sonra göz göze geldik odada... " ne bakıon olum eşek kadar hala oluorum ben senlemi oynıcam alala" diye bile tersledim onu.... çok pişmanım...

bu gün gidince hüsmene sarıldım özür diledim ondan...

tüm çabalarıma rağmen anladımki hala olmak benim kaçınılmaz acı sonum... artık yapacak bişi yoktu, bizim gelinin karnı büyüdükçe, birde bebiş içeriden bize hareket çektikçe, sindirdim olayı... hala olmaktan daha mühim bişi vardı orda... ve o benim yeğenim olacaktı.. minicik elleri minicik kafası (gövdeye göre büyük kalsada) ve minicik bir kalbi olacaktı onun.. güzel yahu hala olmak... başta garipsedim ama şimdi alıştırdım kendimi... 

e yazgıda teyzede olmak varmış.. bu bünye bunada alışır elbet....

artık bundan sonra yenge, enişte, kayınço allah ne verdiyse hepsine hazırım.... 

anne olmak hariç :D




Hiç yorum yok: