sabah annemin telefonu ile açtım gözümü... vodafone'a saydırıyordu :) annemin hattı benm adıma kayıtlı sabah mesaj gelmiş ona, doğum gününüz kutlu olsun diye... neymiş " annem doğum günümü kutlamak için uyandırmaya kıyamıyor muş, ama utanmaz vodafone bile sabahın köründe mesaj yolluyormuş" :)
annem diye söylemiyorum, dünyanın en melek insanıdır. hayatta kimseye küstüğü görülmemiştir, kimseyi kırdığı da, biz arada didişiriz, ama genelde hep suçlu benmdir, onunla aramda en ufak bir benzerlik yok, keşke karakterim birazcık anneme benzeseydi, çok azıcık benzeseydi etrafımdakileri daha az kırardım. çoğu zaman kırılsa da belli etmez annem... sırf kırıldığını söylerse birini incitir diye... evlenmeden önce belki bu kadar hassas değildim annem konusunda. o her zaman dünya daki en sevdiğim insandı ama şimdi onu kırdığım zaman oturup ağlıyorum ve kendimden nefret ediyorum... o benim doğum günümü kutlamak için aradığında bu kez diğerlerinden farklıydı, birbirimizden uzaktaydık artık, o beni ben ise onu kutladım, benim gibi bir çocuğu doğurup büyütüp sinir hastası olmadığı için :)
"sen bundan 28 yıl önce bu gün, akşam 9 da zorla doğurtuldun ! :) " dedi annem
ben postmatüreyim, ve bu sebeple suni sancı denen o serumla doğum sancısı tetiklenerek dünyaya getirilmişim... üstelik doğduğumda hiç ağlamamışım,
annem bunları anlatırken, "demekki dünyanın ne boktan bi yer olduğunu anlayıp gelmek istememişim" dedim... üzüldü tabi
ailemin, eşimin ve en önemlisi sağlığımın sorunsuz olmasının insanın mutlu olmasına yetecek sebepler olduğunu söyledi... tabiki her anne gibi haklı çıktı yine
anladımki dünyanın en güzel hediyelerine sahibim... elimden hiç alınmasını istemediğim hediyeler.... annem, babam, tüm ailem, sevgilim... iyiki varsınız... sizin gibi insanlara sahip olduğum için bu dünyadaki şanslı doğmuş insanlardanım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder