evet bir yerde okumuştum... masallar büyükler içindir, zira çocuklar zaten bir masalı yaşarlar... diyordu...
ne kadar doğru, gerçekten masallara ihtiyacım var şuan, gerçek olan hiçbirşeyi duymak konuşmak istemiyorum, gerçekler canımı sıkıyor artık...
yılın en huzurlu ayını yaşamamıza rağmen içimde ufacık bir huzur zerresi yok... aksine sabahlara kadar huzursuzluktan uyuyamıyorum... sağa sola dönmekten artık canım acıyor... kendimi çok mutsuz hissediyorum...
tek istediğim bir masalın içinde yaşamak, herşey rengarenk, bütün insanlar mutlu...
nightmare before christmas'taki christmas kasabasında yaşamak istiyorum....
alice harikalar diyarındaki alice olmak istiyorum...
pamuk prenses olmak istiyorum, etrafımda 7 sevimli cüceyle beraber ormanda huzur dolu bir evde yaşamak istiyorum...
kırmızı başlıklı kız kadar saf ve temiz olabilmek istiyorum...
dikkat ettimde her masalda bir dram saklı... hepsinin sonu mutlu ama...
ümid etmekten yorulsamda kendi kendime sormadan edemiyorum yinede,
acaba benim masalım da mutlu sonla bitecek mi ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder